25 Mart 2012 Pazar

Çocukça..


Habersiz; hayattan, insanladan, yalanlardan..
Çocuk olmak.. Omuz silkip hayatın sorumluluklarından uzak olmak..



Rengi soluk boncuklar.. Korur mu ki nazardan..



Makinenin pikseline hapsedilirken bakışları, hapsetmiş onu bakışlarına..


Kerpiç duvarlar gibi kat kat toplanırken özlemler gözlerimde, çocukluğumdaymış tebessüm çınar gölgesine düşen güneşe..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder